Hoe zie jij de liefde? Is het iets wat je altijd ervaart? Is het er soms wel en soms niet? Is het voor jezelf of vooral voor de ander?
Als ik naar mezelf kijk, heb ik ‘liefde’ vroeger altijd gezien als ‘liefde geven aan een ander’: verliefd zijn. Het draaide altijd om ‘in contact zijn met een ander’ en daarin liefde geven aan een ander. Liefde kon ik dan ook alleen maar van een ander ontvangen (niet van mezelf), dacht ik vroeger.
Maar liefde is meer… Liefde begint bij houden van jezelf. Dat klinkt misschien als een makkelijke kreet maar voor mij was dat geen makkelijke. Ik gaf de liefde die ik dacht te voelen gelijk aan een ander weg. Alsof ik een tube met liefde had, die ik helemaal leegkneep. Er bleef niets over voor mezelf. Ik gaf alles gelijk weg.
Maar hoe ik het nu zie en ervaar? Ik zie het nu als een prachtige waterval die een prachtig groot meer vult en vult en vult. Het meer stroomt over aan alle kanten naar ieder die iets van dit prachtige water vol liefde kan gebruiken. De waterval blijft stromen en blijft mijn eigen meer vullen. Er is meer dan genoeg. Eerst eindeloos voor mezelf en daarmee ook eindeloos voor een ander. Niet opeens op zoals die tube.
In een wereld waarin vooral angst en verdriet wordt benadrukt door de enge, spannende en verdrietige dingen aan elkaar te laten zien, is het een mooie gedachte dat je met het vullen van je eigen hart met liefde, alleen maar meer liefde kunt verspreiden. Als vanzelf. Hoe meer je jezelf liefhebt, hoe meer liefde je uit laat stromen in je omgeving.
Opnieuw de vraag: hoe is het bij jou? Knijp jij je tube leeg voor een ander? Of heb je een meer vol liefde die overstroomt naar een ander?
Laat de liefde maar stromen in je hart…
Paulien Kemrae Hanckmann – Vlindervrij Leven
Foto credits: Daisy Kirkels