Toch best lastig om mijn eigen plek in te nemen…
Ik WEET dat ik mijn eigen ruimte mag innemen. En meestal ga ik ook gewoon mijn eigen weg. Maar afgelopen maand werd me duidelijk dat ik het best lastig kan vinden om dat helemaal te doen. Dus ik werd nieuwsgierig: hoe ga ik eigenlijk met mijn ruimte om?
Heel symbolisch werd dit me gespiegeld door mijn werkkamer. Het was er best rommelig geworden, want eerst was het Eriks werkplek en ik deed er mijn ochtendyoga. Daarna wilde ik er graag healingen geven en weer later had ik creatieve ruimte nodig. En tevens was het al die tijd ook mijn kantoor.
Het was tijd om spullen uit te zoeken en op te ruimen. “Mogen jouw klappers uit de kast?” vroeg ik aan Erik. Heel voorzichtig. Niet omdat ik bang was voor zijn reactie, maar omdat ik het toch wel spannend vond om me ook die ruimte toe te eigenen.
Ook kwam de vraag op: Hoe zou ik het echt graag willen? Hoe vind ik het fijn? Wat gun ik mezelf? Welke sfeer past bij mij? Ik maakte zelfs een moodboard. Tot mijn verrassing en opluchting kwamen de kleuren heel erg overeen met wat er al was: veel licht, zachtgroen en goudgeel. Eigenlijk WEET ik dus heel goed wat bij me past.
Nu zit ik regelmatig in mijn ruimte. Gewoon om er te zijn. Te kijken naar wat er is. Te genieten van de sfeer. En om te voelen hoe het met mij is, mijn lichaam, mijn energie. Het heeft me veel rust gegeven.
“Voel jouw plek. Voel hoe jij jouw lichaam en deze plek op aarde inneemt. En geef jezelf toestemming om dit volledig te doen.” vertelt de boodschap van het verhaal ‘Later als ik groot ben’.
Voel jij jouw ruimte? En durf jij die helemaal in te nemen? Of voel je je wel eens bezwaard om dit te doen?
De boodschap “De kracht van jouw unieke weg” heeft mij veel inzichten gebracht over mijn plek, ieders plek en hoe we elkaar aanvullen. Als je hier meer over wilt weten, kijk dan eens op de website: www.allewijsheidopeenstokje.nl/je-eigen-plek/